آبله گوسفند و بز یک بیماری ویروسی مسری است که باعث ایجاد ضایعات پوستی و زخم‌های تاولی می‌شود. بیماری باعث کاهش اشتها، تب و ضعف عمومی می‌گردد و در موارد شدید می‌تواند باعث کاهش تولید شیر و رشد دام شود. نرخ مرگ و میر در حیوانات جوان و ضعیف بالاتر است و اثر اقتصادی بیماری در گله‌های بزرگ قابل توجه است. ویروس از طریق تماس مستقیم با حیوانات آلوده و ترشحات زخم‌ها منتقل می‌شود. ضایعات پوستی معمولاً روی سر، گردن، اندام‌ها و بدن ظاهر می‌شوند و باعث درد و ناراحتی حیوان می‌شوند. واکسیناسیون و جداسازی حیوانات مبتلا برای پیشگیری از شیوع حیاتی است. رعایت بهداشت محیط و مدیریت دقیق گله نقش مهمی در کنترل بیماری دارد. آبله گوسفند و بز تحت نظر OIE است و جزو بیماری‌های محدودکننده تجارت دام به شمار می‌رود. تشخیص سریع و درمان حمایتی می‌تواند شدت بیماری و خسارت اقتصادی را کاهش دهد.
تاریخچه بیماری:
این بیماری برای اولین بار در قرن ۱۹ در اروپا و آفریقا شناسایی شد و سپس در آسیا شیوع یافت. برنامه‌های واکسیناسیون گسترده باعث کنترل نسبی بیماری در بسیاری از کشورها شده است.
علائم بیماری:
ضایعات پوستی و زخم‌های تاولی، تب، ضعف عمومی، کاهش اشتها، کاهش رشد و تولید شیر
حیوان هدف:
گوسفند، بز
عامل بیماری‌زا:
ویروسی – Sheep and Goat Pox Virus، خانواده Poxviridae
دستگاه درگیر:
پوست، سیستم عمومی